TEKSTİL

Dokumacılık, hayvansal, bitkisel veya kimyasal lifli kullanım ürünleridir. Giyilebilen her şey ve bazı dekorasyon ürünlerini de içine alan üretim sektörüdür.
Dokumacılık; kullanılıcak malzemenin elde edilmesinden (pamuk, keten, jut, sisal vb tarladan, ipek, yün veya kıl ise hayvandan, sentetik ise uretimden) kullanıma hazır hale gelene kadar (kumaş, dikili mamul ya da ev tekstili) geçirdiği sürecin tamamına verilen addır.

Aslında batı dillerinden gelen tekstil kelimesi, sadece “kumaş” demek iken, Türkçede bu terim çok daha geniş anlamlara kavuşmuştur.

Dokumacılık sektörü 2 ana başlığa ayrılmaktadır.

Hazır giyim
Ev Dokumacılığı

Dokuma sanatı insan tarihinin en eski sanatlarından biridir. Dokuma sanatlarından biri olan kumaş sanatı da diğerleri kadar eski bir sanattır ve zaman surecine bağlı olarak, ulusların refah, sanat ve teknik düzeylerine göre ilerleme katetmiştir.
Bir saray sanat kolu olarak el dokuma sanatı oldukça karmaşık bir sanat dalıdır. Çünkü fiziksel gücün yanında beceri ister.

Nakkaşlar tarafından çizilen desenin, dokuma ustaları tarafından iyi yorumlanması, uygulanması gereklidir. Bu da deseni en iyi sanatçı dahi teknik elemanların, yani usta ve çırakların işbirliğinden meydana gelen siki, maddi ve manevi bir ilişkiden doğar.
19. yüzyılın ikinci çeyreğinde kurulan Feshane-i Amire kapandığı döneme kadar ülkenin gerek sivil gerek askeri yaşamında önemli bir yer edinmiş olan dokuma fabrikasıdır. 1835 yılında Osmanlı’nın önemli sanayi ürünlerinden olan çuha ve fes üretimi için kurulan Feshane-i Âmire tekstil sanayiinin ilk örneklerinden biridir. Feshane-i Âmire, 1843’te yeniden düzenlenerek tam anlamıyla bir dokuma fabrikasına dönüştürülür. Bu dönüşüm Türkiye’de yünlü dokuma sanayinin çekirdeğini oluşturur. Feshane-i Âmire, halkın kullandığı elbise kumaşları, döşeme kumaşı, halı gibi çok çeşitli tekstil ürününü uzun yıllar üreten en önemli sanayi kuruluşudur satılıyor. Türk tekstilinde büyük bir grup kumaş beyaz ve bej gibi tabii renklerde dokunmuştur.

Kapalıçarşı’ daki Tekstil mağazalarında yöresel el dokumaları, yazmalar, yastık kılıfları, Anadolu’daki köylerden toplanan üç etekler, cepkenler ve gömlekler, ipek işlemeli kumaşlar, örtüler, Anadolu’dan ve Orta Asya’dan gelen etnik kıyafetler , El dokuması kumaşlar, perdeler, peştamallar, banyo aksesuarları,  Anadolu ve Orta Asya yapımı halı ve kilimler ve örtülerin satıldığı görülmektedir. Konya’dan ve İzmir Tire’den gelen keçe örtüler, şapkalar, çantalar dükkanların en çok satılan ürünlerindendir.

Osmanlı’da statü sembolü olarak görülen, diplomatik hediye olarak verilen ve varlık kabul edilen ipek dokumalar, ayakkabı, çanta, ceket gibi ürünlerle buluşup Kapalıçarşı’ da önemli bir hediye grubu olarak karşımıza çıkmaktadır.